Παιδιά σάπιας Μητρόπολης-

Ο Τρελάκιας-Για να αντέξει τον εαυτό του και την Ανθρωπότητα κοκάκιας-Στον Κλώνο του Μπρονξ-Αποβάθρα μεταναστών-Πληθώρας υπογείων-Της μοναξιάς-Του εγκλήματος-Της προσφυγιάς της υδρογείου-Τριγυρνά με το πορτ-μπαγκάζ του αυτοκινήτου του τίγκα στο χόρτο και στα γκάνια-Τα καμαρώνει σαν νάναι λουλουδάκια–Το κορίτσι του-Που αντέχει χωρίς τίποτα τον εαυτό της και την Ανθρωπότητα-Λίγο πριν τον αφήσει μια για πάντα-Πηγμένη απ' τη βία και την ντάγκλα-Ο καλύτερός του φίλος-Που για να αντέξει τον εαυτό του και την Ανθρωπότητα-Τζάνκη-Και βλέπει επί της γης συνέχεια άστρα-Εγώ που για να αντέξω τον εαυτό μου και την Ανθρωπότητα χασικλάκι-Και βλέπω Πυθίες να δίνουν χρησμούς από παγκάκια-Και ο καλύτερός μου φίλος-Που για να αντέξει τον εαυτό του και την Ανθρωπότητα κουμπάκιας-Και κυνηγά τα σύννεφα στα πάρκα-Όλοι μαζί παραδαρμένοι με τον Τρελάκια-Σε σπίτι που σε γκρεμού την άκρη-Παιδιά Μητρόπολης που σάπια-Κίτρινοι σαν το φλουρί όπως ακούγεται η θάλασσα απ' τα βράχια-Ο αέρας που λυσσομανά πάνω στα τζάμια-Απέναντί μας μια γριά–Που η ματιά της σακοράφα-Τρεις αδερφοί σαν μαυροπούλια μες στα δάσα-Και τρεις γυναίκες με παιδιά που μας καρφώνουν μες στα μάτια-Πα’ στο τραπέζι μας κουμπούρια-Μισή στα πιάτα μία σούπα-Και πέφτει βαριά κουβέντα σαν μαστούρα-Σφαίρες αρχίζουν να σφυρίζουν στο ταβάνι-Μία θα ξύσει το πόδι του Τρελάκια-Και την καρδιά του κοριτσιού του-Που δεν του ξαναμίλησε από 'κείνη τη μανούρα-Πώς φτάνουμε στ' αμάξι-Μας δείχνει το δρόμο το φεγγάρι-Όπως με ανταύγειες μας φωτίζει μες το βράδυ-Με τον Τρελάκια ως τη Μητρόπολη τη σάπια-Να μουρμουρίζει για τσογλάνια-Και το κορίτσι του να κλαίει-Βουβά-Πίσω απ' το τζάμι-Καθώς το αίμα του σκουπίζει με την μπλούζα- Ο Τρελάκιας-Για να αντέξει τον εαυτό του και την Ανθρωπότητα κοκάκιας-Στον Κλώνο του Μπρονξ-Αποβάθρα μεταναστών-Πληθώρας υπογείων-Της μοναξιάς-Του εγκλήματος-Της προσφυγιάς της υδρογείου-Τριγυρνά με το πορτ-μπαγκάζ του αυτοκινήτου του τίγκα στο χόρτο και στα γκάνια-Τα καμαρώνει σαν νάναι λουλουδάκια–

γκάνια-όπλα

κουμπάκιας-χρήστης χαπιών